Bij ons thuis zijn we veel bezig met 'niks doen' niet dat we niks doen, maar vooral de gedachte over wat niks doen nou precies is. Mijn dochtertje van 8 jaar kwam met het verlossende antwoord:
Bij het bed ritueel van onze kinderen wordt er nog steeds elke avond trouw voorgelezen. Dat doen we in het Zweeds of in het Nederlands, dus ook al wonen we in Zweden hebben we nog steeds boekjes uit Nederland. Af en toe komt er ineens weer een specifiek gedichtenboekje voor kinderen naar boven. 'Nooit denk ik aan niets' van Hans en Monique hagen.
Er staan veel korte gedichtjes in en het leest lekker weg. ik dacht er nooit veel over na.
Gisteren zaten we op de bank en ik was wat onrustig. Ik wiebel dan een beetje en ik maak van de koffietafel een soort drumstel waar ik de enige lijk die er muziek in hoort. Mijn dochter vraagt eerst wat wij altijd vragen als zij wiebelt: 'moet je plassen, pappa?' 'Nee, ik hoef niet te plassen' zei ik. 'Maar waarom wiebel je dan zo?' Vroeg ze. Wij geloven in het laten zien en praten over hoe je je voelt zodat zij dat ook gaan doen, dus ik vertel dat ik mij onrustig voelde en het gevoel heb dat ik niets doe terwijl er zoveel te doen is.
Ze kijkt me aan met een wijsgierig glimlachje en zegt; 'maar pappa, je kan toch nooit niets doen?' 'Kijk maar, je zit.' 'je bent nu aan het zitten.'
Aan de ene kant gaat er iets in mij aan van, 'ja hallo je bent 8, je hebt geen idee waar je het over hebt.' En tegelijk gaat er iets aan van 'Wow, ik wou dat ik dit eerder doorhad, dat je dit al snapt als je 8 bent.'
En ja ze heeft gelijk. Ik was teveel bezig met wat ik allemaal niet kon doen en veel te weinig met gewoon 'zitten'.
Dus tegenwoordig heb ik een heerlijk excuus om niet van alles tegelijk te hoeven doen. Niks doen omdat ik wacht tot het water kookt wordt 'ik ben aan het wachten'. Of lui op de bank liggen niksen wordt: 'ik ben aan het liggen'. Wat een heerlijkheid. En nu denk je misschien; 'ja lekker excuus om onder taakjes uit te komen', nou daar heb gelijk en heb je het dus ook mis.
Kijk als ik op de bank zit met mijn gedachten elders laadt ik niet op, voel ik mij gestrest en onrustig. Ik ga dan automatisch meer op de bank zitten in de hoop dat ik oplaadt. Maar als ik er bewust voor kies even te gaan zitten. Dan blijf ik er bewust bij en hou ik de mogelijkheid om weer in actie te komen. Het verschil is dus of je iets automatisch doet of bewust. Ik ga in de essentie dus meer kiezen voor ontspannen, maar uiteindelijk ben ik productiever wanneer het erop aankomt en is mijn hoofd een stuk helderder.
Overigens is dit iets wat we van nature heel goed kunnen doen. 'Ik ga even zitten' of 'ik ga even liggen' is heel normaal in de natuur. Maar als we op dit soort momenten lui worden genoemd of we meteen een taak naar ons hoofd krijgen omdat we 'toch niks aan het doen zijn', dan leren we dat wel af. Dan kost het alleen maar energie omdat we weer uit de ontspanningsmodus moeten. Daar komt bij dat we de afgelopen decennia onszelf hebben aangepraat dat we moeten multitasken en altijd nuttig moeten zijn. Dus we gaan nog meer verlangen van onszelf. Tijd om dit weer terug te draaien want het helpt ons niet. We kunnen namelijk niet echt multitasken, we hebben maar één aandacht. We kunnen dus één ding doen en de rest is onbewust. Ik kan dus wél prima liggen en scrollen tegelijk, maar niet nog een gesprek volgen terwijl ik ook een film volg, het gaat ten koste van 1 van de 2.
Ga je proberen 2 dingen bewust te doen dan moet je je aandacht steeds heen en weer brengen. Dat noemen we 'switchtasken'. Je krijgt dan niet voldoende verwerkingstijd om je vorige taak af te sluiten en dan loopt ons hoofd vol met onverwerkte taken. Je hebt zeker 5 minuten na een taak nodig om deze te laten bezinken. En dat geld zelfs voor even kijken op je telefoon om een appje te lezen. Kan je nagaan hoe dat is voor iemand met ADHD die misschien wel iedere minuut een andere impuls krijgt? Tja, misschien hoef je jezelf dat niet voor te stellen.
Dus ja, soms zie je mij gewoon staan. Dan ben ik aan het 'kijken'. En soms zie je mij met mijn handen in mijn zak staan, dan ben ik aan het 'luisteren'. Soms zie je mij met mijn handen in mijn zakken in de keuken staan, dan ben ik 'water aan het koken'. En soms sta ik ergens anders en dan ben ik aan het 'staan'. (ik sta vrij veel).
Mocht je nu nog sceptisch zijn; er zijn zelfs hele trainingen op gebaseerd. Ze noemen het ook wel 'Mindfullness'.
Dus het verlossende woord is: 'Je kan nooit niets doen'. Ga eens vaker bedenken wat je dan wél aan het doen bent. De impact kan je nog verbazen. Trouwens, je kan zelfs niet aan niets denken volgens dit gedicht:
-ik weet
wat lief is en wat stout is
wat goed is en wat fout is
maar wat is nul en wat is niets
wanneer is ooit wanneer is nooit
en waar is nergens
dat moet ik nog bedenken
ik denk nooit aan niets
want als ik dat probeer
denk ik stiekem toch aan iets
-Nooit denk ik aan niets
Geniet van de week!
Bas
Comentários